(表示名なし)2010年1月アーカイブ

「初めてのスノーボード」

先週の金曜日、僕のこの人生の初めてのスノーボードだった。

きっかけといえば、ビックが何度も誘ってくれたのにこっちは時間がなくていけなかった。ちょっと悪いなと思って、だから今回はわざわざスケジュールを空けておいてあげた。

金曜日だから、遠いとこ行けないので、この近くのバンケイスキー場にした。今回は6人。ビック(タイ)、カーン(タイ)、クリス(韓国)、アンジー(スウェデン)、ペンニー(香港)と僕。

円山バスターミナルのバスに乗ったら、たったの10分ぐらいでバンケイに着く。近いな...

「緊張してる?」ってビックは聞いた。

「ううん、別に」

なんでだろう?最初からあまり興味ないかもしれないからかな?ただやってみたかっただけ。

靴とボードをセットした後、僕はゆっくり初心者のゾーンに向かっていった(カーンとペンニーも)。カーンはちょっとできてるからボードの上の立ち方と滑り方を教えてくれた。その後はクリスとビックが付き合ってくれて、最後まですべることができた。(途中で何度も転んじゃったけどな)

「結構できてるんじゃない?じゃ、うえに行かないか」って、ビックは誘った。

「うえ」っていうのはリフトに乗って山の真ん中くらいまで行き、みんながあそこから滑る所。

「大丈夫、みんなもやってるし」と思ったが、上がってみたら怖くなっちゃった。なぜかと言ったら...

高いし、険しいし

でもな、無事に下まで滑れたよ、僕(無事って、死なないでなんだよ、実は何回も転んじゃったけど)。

最初は興味なかったけれど、実際にやってみたら思ったより面白いな。結局その日、4時間で必死に練習してたんだ、僕。

「今度機会があったら、必ず来る」って思うようになっちゃった。

痛いけど、おもろい!!!!

สโนว์บอร์ดครั้งแรก

ศุกร์ที่แล้วได้มีโอกาสได้ไปเล่นสโนว์บอร์ดเป็นครั้งแรก

จริงๆ บิ๊กมันชวนหลายรอบแล้ว แต่ชอบมาชวนตอนไม่ว่างเลยไม่ได้ไปกับมันซะที รู้สึกผิดเหมือนกัน คราวนี้เลยจัดเวลาไว้เพื่อไปเล่นกับมันเอาไว้เลย

ตกลงกันว่าจะไปเล่นกันที่ลานสกีบันเค เพราะเป็นวันศุกร์เลยไปที่ไกลๆ ไม่ได้ คนที่ไปคราวนี้มีทั้งหมดหกคน มีบิ๊ก น้องกาน คริส แอนจี้ เพนนี แล้วก็เรา

นั่งรถบัสจากท่ารถมารุยามาไปประมาณสิบนาทีก็ถึงบันเค ใกล้แฮะ

"ตื่นเต้นไหม พี่ทอม" บิ๊กมันถาม

"ไม่ว่ะ"

ทำไมไม่ตื่นเต้นก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะไม่ได้อยากเล่นอะไรขนาดนั้นตั้งแต่แรก แค่จะลองเฉยๆ

พอใส่รองเท้ากับเซ็ตบอร์ดเสร็จ ก็เดินไปที่โซนคนเพิ่งหัดเล่น (น้องกานกับเพนนีก็ไปด้วย) น้องกานพอจะเล่นได้บ้างก็เลยให้สอนวิธีการยืนกับตอนไหลนิดหน่อย หลังจากนั้นก็มีบิ๊กกับคริสมาช่วยดูช่วยสอนด้วยจนไหลมาจนถึงข้างล่างได้ (แต่ระหว่างทางก็ล้มไปหลายรอบเหมือนกัน)

"เล่นได้แล้วนี่พี่ทอม ไปข้างบนมะ?" บิ๊กมันชวนไปข้างบน

ข้างบนที่มันว่าหมายถึงตรงที่ต้องขึ้นลิฟท์ไปประมาณกลางๆ เขา แล้วก็ค่อยลื่นลงมา

ดูแล้วก็คิดว่า "เออ ไม่เป็นไรมั้ง คนอื่นเค้ายังเล่นกันได้" แต่พอขึ้นไปถึงแล้วชักหวั่นๆแฮะ

สูงก็สูง ชันก็ชัน...

แต่ก็นะ ลงมาข้างล่างได้อย่างปลอดภัย (ปลอดภัยนี่หมายถึงยังมีชีวิตรอดอยู่น่ะนะ แต่ถ้าถามว่าล้มไหม ก็หลายรอบอยู่เหมือนกัน)

ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจมากหรอกนะ แต่พอเล่นดูแล้วชักติดใจแฮะ สรุปว่าสี่ชั่วโมงนี่หัดเล่นกระจาย

"ถ้ามีโอกาส มาอีกแน่"

เจ็บก็เจ็บอยู่หรอกนะ แต่มันว่ะ

先週、テシンと会えた。9月に韓国に帰ったあいつは「遊びに来た」って言ってたけど、本当の目的は彼女に会うためここに来たと思う。

久しぶりにあいつと皆と一緒にご飯食べたり酒飲んだりして、なんか懐かしかったなと思った。皆(タンサク、トーマス、リョウ、エキさん、マンディーさん)もそう思ってるだろう、きっと。

あいつは一週間だけ札幌にいる予定だったんで、会う時間が少なかった。2回ぐらいかな。一回目は焼き鳥、二回目はタイ料理(僕のやってるレストラン)。でもしょうがないな、あいつはいつも彼女のことを最優先するから、友達の僕たちは...

でも、気持ちわかってるからさ...

やっぱり、皆とこんな時間を過ごすと、僕が来たばっかりのごろを思い出された。皆のことはね、一学期のみんな。

タンサク - ヲタクに見えるが、面白い人。たぶん、今学校の一番上手だな(日本語にかけてはね)。こいつのネタが好きだけど、時々僕(たぶん、クラスの皆さんも)はこいつの難しい言葉についていけない。珍しいのは、カラオケがうまいこと(「アニソング」ばっかりなんだけどな)。

トーマス - ハリー・ポッター似てるなと、こいつと始めて会った時そう思った。話すのはすごいけど、漢字にちょっと苦手ようだ。おしゃべり(すぎ)なんだげ、こいつの意見、質問が一番好き。さすが、アメリカ人だな。でも意外と面白いな、こいつ。

テシン - 言うことなし、この人については。まじめじゃない割りに日本語がうまい。クラスの中で、僕の料理を一番よく食べる人かな(学校終わると、「トム、今日もお前の部屋でご飯食べよう」って勝手に決め付ける、このやつ)エッチなことばっかり。授業中ちょっとうるさいけれど、こいつがいないと面白くないと思う。

残りは後にするからね

つづく

อาทิตย์ที่แล้วได้เจอเทชิน (เพื่อนคนเกาหลี) หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนาน กลับไปตั้งแต่เดือนกันยาโน่น กลับมาคราวนี้บอกว่ามาเที่ยวน่ะนะ แต่จริงๆ แล้วมันคงอยากกลับมาหาแฟนมากกว่า ฮ่าๆๆ

จะว่าไปก็ไม่ได้กินได้ดื่มกับเทชินแล้วก็คนอื่นๆ แบบนี้นานแล้วเหมือนกัน รู้สึกคิดถึงยังไงก็ไม่รู้แฮะ เชื่อว่าทุกคน (ทันซาขุ, โธมัส, เรียว, เอขิ, แมนดี้) ก็คงคิดเหมือนกัน

เทชินมาคราวนี้มาแค่อาทิตย์เดียว ก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่หรอก สองครั้งเอง ครั้งแรกไปกินยากิโทริ ส่วนครั้งที่สองไปกินอาหารไทย (ร้านที่เราทำงานพิเศษอยู่นั่นแหละ) แต่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ เทชินมันให้ความสำคัญกับแฟนก่อนอยู่แล้ว ส่วนเพื่อนๆ อย่างเราก็นะ....

แต่ก็เข้าใจความรู้สึกอยู่

พอได้กินข้าวด้วยกันแบบนี้อีกก็ทำให้นึกถึงตอนที่มาที่นี่ใหม่ๆ จำทุกคนได้ดี ทุกคนในเทอมแรก

ทันซาขุ - ดูเป็นพวกโอตาคุ แต่จริงๆ ก็ตลกเหมือนกันนะเนี่ย คิดว่าน่าจะเก่งที่สุดในโรงเรียน (เรื่องภาษาญี่ปุ่นน่ะนะ) ชอบมุขของมันเหมือนกัน แต่บางครั้งก็ตามคำยากๆ ของมันไม่ทัน (คิดว่าคนอื่นก็คงเหมือนกัน) แต่ที่แปลกใจที่สุดคือ มันร้องคาราโอเกะเก่งมาก (แต่ก็ร้องแต่เพลงการ์ตูนน่ะ)

โธมัส - ตอนเจอใหม่ๆ รู้สึกเหมือนเจอแฮรี่ พอตเตอร์เลยแฮะ พูดภาษาญี่ปุ่นเก่ง แต่ไม่ค่อยได้คันจิเท่าไหร่ ช่างพูด (มาก) แต่ชอบเวลามันถามหรือแสดงความเห็นที่สุด สมเป็นคนอเมริการจริงๆ อีกอย่างคือ ตลกกว่าที่คิดเหมือนกันนะ ไอ้นี่

เทชิน - ไม่รู้จะพูดอะไรเกี่ยวกับมันเหมือนกัน เก่งญี่ปุ่นแบบไม่เข้ากับความขยันเอาซะเลย เป็นคนที่กินข้าวฝีมือเราบ่อยที่สุดแล้วในบรรดาเพื่อนในห้อง (พอเลิกเรียนทีไรก็ "ทอม เดี๋ยวไปกินข้าวที่ห้องแกนะ" พูดเองเออเองเฉยเลย) ชอบคุยแต่เรื่องลามก อยู่ในห้องก็พูดมากจนน่ารำคาญไปบ้าง แต่ถ้ามันไม่อยู่ห้องเรียนก็ไม่ค่อยสนุกแฮะ

ที่เหลือเอาไว้คราวหน้าละกัน

ไม่ได้เจอกันนานนะ เทชิน

「登別トリップ」

0

登別といえば温泉だなって、皆はこう思うだろう。

僕の冬休みの最初のトリップは登別だったけど、目的は温泉じゃなくて、水族館だった。

節約のため「一日散歩きっぷ」で行こうと思ってたけれど、このきっぷでは普通列車しか乗れないんで、ちょっと厳しいな...[E:sweat02]

何が厳しいかというと、時間だ。

登別まで行く列車では一番早いのは、6時半ぐらい出発する列車なんだから、早く駅に着かないと間に合わない。でも、僕の新聞配達バイトは大体6時ちょっと終わるから、厳しいな、時間は。

やっぱり、間に合わなかった...[E:crying]

「特急でもいいよ」って、一緒に旅行するワイさんはそう言った。

2200円のきっぷから3900円のきっぷになっちゃった、お金もったいねえええ!!

1時間半後、僕たちは登別駅の前に立ってた。意外と田舎だな、ここ。[E:coldsweats01]

登別駅から5分ぐらい歩けば、「登別マリンパークス」に着く。入館料金は2400円(小樽水族館は1300円)。JRで通行した場合、登別駅で2100円のチケットを買えるそう。

ここでいろんな魚と海の生物を見られる(サメもいるよ)。それに、イルカショーとアシカショーとペンギンパレードも。(ペンギンパレードと言っても、4匹しかいなかった。パレードと言えるもんか!![E:annoy])

実はクジラ見たいけど、無理だな、どこの水族館でも...(当たり前だろう?)

せっかく登別に来たから、温泉村に行かないと、なんか登別に着いたとは言えないかなと思って温泉村に向かうことにした。[E:spa]

観光ホテルに囲まれていこのる温泉村は、観光客を迎えるため創られたようだな。実は僕、こんな小さい村が大好き。もし、高いビルがもうちょっと少なくなれば最高だなって思った。

このトリップの一番すきなのは、源泉の山を散歩すること。景色もきれいだし、見たことなかった温泉の生まれるところ。

やっぱり自然はすごいな...[E:fuji]

ああ、この近くの湖も見たいな。と思ったけど、時間なくて...

まあ、少なくとも温泉に入って帰ろうっか

温泉がはじめてのワイさんに「どうだった?」って聞いたら、

「おもしろかったよ。シャンプーがすごいたくさんあってね、私ね、全部試しちゃったの」

それかい![E:bearing]

โนโบริเบทสึทริป

ถ้าพูดถึงโนโบริเบทสึ ทุกคนคงนึกถึงออนเซ็นกันสินะ

ทริปแรกของผมในปิดเทอมฤดูหนาวก็คือโนโบริเบทสึเนี่ยแหละ แต่ไม่ได้ตั้งใจจะไปแช่ออนเซ็นหรอกนะ จะไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำต่างหาก

ตอนแรกตั้งใจจะไปด้วยตั๋วพิเศษ (นั่งรถไฟได้ตลอดทั้งวัน) แต่ตั๋วนี้ดันจำกัดให้นั่งได้เฉพาะรถไฟธรรมดานี่สิ ค่อนข้างลำบากเหมือนกัน

ที่ลำบากคือเรื่องเวลาเนี่ยแหละ

รถไฟธรรมดาที่ไปถึงโนโบริเบทสึได้เลย มีเที่ยวเช้าสุดตอนประมาณหกโมงครึ่ง ซึ่งถ้าไม่รีบไปสถานีก็ไม่ทันแน่นอน แต่ปัญหาก็คือ งานส่งหนังสือพิมพ์จะเสร็จประมาณหกโมงนี่สิ จะทันไหมเนี่ย

สุดท้ายก็ไม่ทันตามคาด

"ไปรถด่วนก็ได้นะคะ" น้องหวายว่างั้น

ก็เลยกลายเป็นว่า จากตั๋วพิเศษราคา 2,200 เยน ต้องซื้อตั๋วรถด่วนราคา 3,900 เยน ซะงั้น เสียดายตังว่ะ....

ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง เราก็มาถึงสถานีโนโบริเบทสึ บ้านนอกกว่าที่คิดแฮะที่นี่

เดินจากสถานีโนโบริเบทสึไปประมาณ 5 นาที ก็จะถึง "โนโบริเบทสึ มารีน ปาร์ค" ค่าเข้า 2,400 เยน (ที่โอตารุ 1300 เยน) สำหรับคนที่มารถไฟ JR จะซื้อตั๋วราคาพิเศษ 2100 เยนได้ที่สถานนีโนโบริเบทสึเลย

ที่นี่ก็จะได้ดูปลาแล้วก็สัตว์น้ำมากมายหลายอย่าง (ฉลามก็มีนะ) แล้วก็มีโชว์โลมา สิงโตทะเล พาเหรดนกเพนกวิน (จะเรียกพาเหรดก็ไม่ถูก เพราะมันเดินกันแค่สี่ตัวเอง)

จริงๆ ก็อยากดูปลาวาฬนะ แต่คงไม่ไหวล่ะ ไม่มีที่ไหนมีหรอกมั้ง (มันแน่อยู่แล้ว)

ไหนๆ ก็มาโนโบริเบทสึแล้ว จะไม่ไปหมู่บ้านออนเซ็นก็กระไรอยู่ เดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงโนโบริเบทสึ งั้นก็ไปโลด

หมู่บ้านออนเซ็นจะมีแต่โรงแรมอยู่รอบๆ ดูๆ ไปเหมือนสร้างมาเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวเลยแฮะ

โดยส่วนตัวแล้วชอบหมู่บ้านเล็กๆ แบบนี้มาก ถ้าไอ้ตึกสูงๆ มันลดลงไปซะหน่อยก็จะดีมากเลยที่นี่

สิ่งที่ชอบที่สุดสำหรับทริปนี้ก็คือการได้เดินเล่นดูทิวทัศน์สวยๆ ได้เห็นแหล่งกำเนิดออนเซ็นธรรมชาติ

ธรรมชาตินี่มันสุดยอดจริงๆ

อยากไปทะเลสาบใกล้ๆ เหมือนกันแฮะ แต่ก็ได้แค่คิด ไม่มีเวลานี่หว่า.... เอาน่า อย่างน้อยก็แช่ออนเซ็นแล้วค่อยกลับก็ยังดี

สำหรับน้องหวาย เพิ่งจะเคยเข้าออนเซ็นครั้งแรกเลยถามดูว่าเป็นไงบ้าง

"โหย สนุกมากเลย มีแชมพูเยอะแยะมากมาย หวายลองหมดทุกอันเลยล่ะพี่ทอม"

ที่สนุกคือไอ้นั่นหรอกเรอะ -"-

このアーカイブについて

このページには、(表示名なし)2010年1月に書いたブログ記事が含まれています。

前のアーカイブは(表示名なし)2009年12月です。

次のアーカイブは(表示名なし)2010年2月です。

最近のコンテンツはインデックスページで見られます。過去に書かれたものはアーカイブのページで見られます。